03 sep Voorzitter Rob de Vries: Vakantietijd! (aflevering 9)
Het einde van mijn zomerreeks is in zicht. De actualiteit slaat toe. De drukte van deze en vorige week belemmerde mij om aflevering 9 op te schrijven. Hierna nog deel 10, tevens het slotstuk. Ik neem jullie mee een klein stukje terug in de tijd. Nee, niet naar 1966 toen Alexandria’66 is opgericht. Ik ga terug naar het seizoen 2012-2013 dat zo vaak wordt gekoppeld aan dat ene seizoen Hoofdklasse. Of er een samenhang was tussen de groei van toen en het succes van onze vereniging in die tijd, kan ik niet onderbouwen. Feit is wel dat we wat betreft aantal leden toen op onze top zaten met ongeveer 1020 leden.
In het voorjaar van 2013 was het Hoofdklasse avontuur voorbij. De jaren daarna nam het ledental langzaam maar zeker af. Zowel bij de jeugd maar ook bij de senioren. We doken onder de grens van 1000, gingen door de 900 grens en plotseling ging het hard richting de 800 leden. Ik prijs mij gelukkig dat we die 800 grens toen niet hebben aangetikt. We bleven er uiteindelijk wel boven. Vorig seizoen waren er de eerste tekenen van herstel. We gingen van 820 naar 840, zelfs naar 850.
Sfeerverandering
Ik zie en merk het zelf. Ik word ook met regelmaat aangesproken dat de sfeer in onze vereniging verandert. In positieve zin! We zijn ook aan het veranderen. Dan is het goed te ervaren dat dit wordt gezien en zo ook wordt gevoeld, wordt ervaren.
De impuls van ons 50 jarig jubileum in 2016 hebben we gelukkig kunnen continueren. Daar is keihard voor en aan gewerkt. Niet alleen door ons jeugdkader.
Zie onze voormalige jubileumcommissie, die na het jubileum als activiteitencommissie een doorstart maakte. Er is naast het voetbal echt meer te beleven bij Alexandria’66. Houdt daarom de activiteiten die worden georganiseerd goed in de gaten!
En wat te denken van onze sponsorcommissie. Dankzij hun inzet en in samenwerking met onze financiële mensen werkten zij de laatste jaren gestaag door aan het verbeteren van onze positie. Wat niemand voor mogelijk hield gebeurde in 2016 voor het eerst: de Eerste veilingavond in ons bestaan waarvan we er nu inmiddels drie succesvolle achter de rug hebben.
Ik kan nog meer voorbeelden aandragen waarom het beter gaat met Alexandria’66 in vergelijk tot pakweg 4-5 jaar geleden. Dà t is de grote verdienste van alle Alexandrianen die er gezamenlijk de schouders onder hebben gezet.
Ook buiten de vereniging kreeg ik het afgelopen seizoen steeds meer waarderende woorden voor het functioneren en presteren van onze vereniging.
Worden we beloond?
Ik denk van wel . Natuurlijk, overal is wel iets, kunnen bepaalde zaken beter of beter geregeld en georganiseerd worden. Dat is op ons werk en in het bedrijfsleven niet anders! Maar daar draait alles op betaalde krachten die hun brood verdienen. Dat is een heel groot verschil met een vereniging die voornamelijk bestaat uit en wordt aangestuurd en georganiseerd door vrijwilligers!
Toeval bestaat niet!
Het kan geen toeval zijn, de bijna spectaculaire ledengroei die we momenteel meemaken. Waar het landelijke beeld volgens de KNVB een daling laat zien van ruim 1% minder leden, maakt Alexandria’66 een grote stap voorwaarts. Wij boekten sinds dit voorjaar een ledenwinst van meer dan 10%! Dat geeft natuurlijk veel extra druk, in feite op alles binnen onze vereniging en organisatie.  En niet alleen op ons jeugd- en overig kader maar ook op de velden en kleedkamers, onze accommodatie.
Onze groeiende jeugdafdeling.
Hier kom ik in de volgende -, tevens LAATSTE aflevering nr. 10 op terug.
Meisjesvoetbal terug bij Alexandria’66
Zoals ik eerder al vertelde is er een Meisjesteam Onder 11 jaar ingeschreven bij de KNVB. We hebben nog steeds plaats voor meisjes! Zeg het voort!
Dit seizoen gaat nu echt van start!
Zaterdag, 1 september 2018. DE dag waarop alle elftallen en teams starten. Iedereen is terug van vakantie. We staan met ons allen te trappelen van ongeduld. Helaas hebben we te maken met de gevolgen van een voor onze begrippen bijzonder warme, soms hete en ook bijzonder droge zomer. Ik heb al uitgelegd waarom HELAAS nog niet iedereen, niet ieder team in actie kan komen. Schrale troost is dat we niet de enige vereniging zijn…… Maar we houden de moed er in. En we gaan rouleren.