31 okt Veteranen naar nipte overwinning
Wedstrijd nummer 5, Rotterdam United, voorheen bekend als Jai Hind. Altijd een goede ploeg en vorig jaar zelfs ongeslagen kampioen geworden.
De vorige 2 wedstrijden hebben we door toedoen van scheidsrechters en onszelf 4 kostbare punten laten liggen en dus was het wel weer eens tijd dat er een overwinning plaats vond. Maar zoals de laatste weken wel vaker, mistte we weer de nodige spelers. Gelukkig hebben we genoeg mensen en was iedereen voor de rest fit, alhoewel sommige waren gaan stappen en die hadden het best zwaar.
Het was droog maar er stond een fris en stevig windje. De 1e helft ging redelijk gelijk op en was niet erg best maar de stand bleef staan op 0-0. In de de 1e helft viel Ivanti uit met een bovenbeen blessure en in de rust vielen Brian en Richard in. We begonnen de 2e helft behoorlijk slap en daar wist Rotterdam United handig gebruik van te maken. Ze scoorde 2x in 4 minuten tijd. Op dat moment vreesde ik als coach het ergste. Gelukkig herstelde we ons, gingen de koppies omhoog, bleef het commentaar op elkaar weg en gingen we vol goede moed op zoek naar de aansluit treffer. En jawel die kwam, Richard kreeg de bal kapte een tegenstander uit en besloot ala Robben naar binnen te trekken, en ja als je die actie maakt, moet je ook afmaken als Robben. Nou dat deed hij dus. Wonderschoon doelpunt…… De hoop kwam weer terug bij mij, helaas stond het binnen 5 minuten weer 1-3. Nu is het klaar, dit is zo’n dreun dat is haast onmogelijk en de 1e nederlaag dit seizoen zat er aan te komen.
Toen gebeurde er iets wat ik de laatste tijd zo gemist had en in het begin zo lekker ging. We gingen ballen en we geloofde erin. Vanaf toen kantelde de wedstrijd en kregen we steeds meer grip op het spel. Maus zorgde voor de aansluittreffer op aangeven van Andy en na een eerdere mislukte vrije schop bleef Peter nu rustig en plaatste de bal beheerst in de hoek. 3-3. We konden ons geluk niet op. Ik keek op mijn klok en richtte mij tot de goed leidende scheidsrechter met een blik van “volgens mij is het tijd hoorâ€. Er waren volgens de scheids nog een 3-tal minuten te spelen. En ik maar denken het zal toch niet gebeuren dat we er nu nog één tegen krijgen. Dat gebeurde niet want een minuut voor tijd werd de bal hoog naar voren getrapt, de achterhoede van Rotterdam United verkeek zich hierop en de keeper bleef ook maar op de lijn staan. Dit was het moment waarop Andy dacht dit word mijn moment. En jawel het werd zijn moment. Andy ging ervoor en rondde beheerst af 4-3.
Mannen proficiat met de manier zoals jullie je terug hebben geknokt in de wedstrijd en zelf hebben afgedwongen de 3 punten in eigen huis te houden.
Aanwezige spelers: Dick, Ben, Ahmed, Chris, Patrick, Maurice, Ivanti, Leon, Henk, Andy, Richard, Louis, Peter en Brian. Afwezig: Regginio, Adil, Edwin, Angelo, Jerry, Harry, Dylan, Ray.
Supporters: An. Arie, Ger en Irene
Een zeer tevreden coach.