14 feb Sneeuwwedstrijd voor Alexandria ’66 JO17-1 en JO15-1
Unieke beelden van Sportpark Oosterflank op zaterdag 11 februari 2017. Terwijl om 08.30 uur de JO13-1 op eigen veld tegen Roosendaal speelt begint het langzaam aan te sneeuwen. Het mooie groene kunstgrasveld veranderd langzaam in een omgeving waar mening langlaufer jaloers naar zou kijken. De lijnen op het veld verdwijnen als sneeuw voor de zon, maar dan in omgekeerde volgorde. Toch weten beiden ploegen er een leuke wedstrijd van te maken die Roosendaal uiteindelijk met 1-2 zou winnen, al waren er voldoende kansen voor de Rotterdammers om in ieder geval een puntje in eigen huis te houden. De scheidsrechter heeft de wedstrijd uit laten spelen maar gaf duidelijk een signaal naar zijn opvolger: ”het begint glad te worden”.
De scheidsrechter van Alexandria ’66 JO17-1 – SC Feyenoord JO17-1 pakt zijn voetbalschoenen en gaat het met eigen ogen bekijken. Mensen langs te kant staan bij -5 hoofdschuddend toe te kijken hoe de scheids met wat soepele bewegingen het veld controleert; ”wat mij betreft is het niet gevaarlijk en dat is de enige reden om een wedstrijd af te moeten lassen, we gaan gewoon spelen”. Het gaat steeds harder sneeuwen en er zijn geen goede lijnen meer zichtbaar. Het jeugdbestuur probeert er nog alles aan te doen met wat sneeuwschuivers maar hier valt niet tegenaan te werken. Beiden teams starten hun warming up en al snel is duidelijk dat de bal doet waar hij zin in heeft, het wordt een onvoorspelbare ochtend!
SC Feyenoord begint goed aan de wedstrijd en weet nog redelijk goede combinaties op het sneeuwveld te leggen, tot echte grote kansen leidde dit nog niet. De thuisploeg had meer moeite met de sneeuw maar probeerde het zo af en toe toch, dit leverde meer gevaar op dan dat het kansen op zou leveren. Toch kwamen de rood- witten, spelend in het blauw, op voorsprong. Floris de Blok schoot een vrije trap over het snelle veld in de korte hoek binnen; 1-0. Niet veel later legde de Blok opnieuw aan voor een doelpunt maar de toegekende (terechte) strafschop werd tot ieders verbazing (in overleg met de grensrechter van de tegenpartij nota bene!) omgezet naar een opstuitbal. SC Feyenoord kwam hierna weer wat beter in haar spel en kwam vlak voor rust op gelijke hoogte. Een afgeslagen voorzet kon vrij worden ingeschoten; 1-1.
Ook in het tweede bedrijf ging het spel op en neer. SC Feyenoord had duidelijk het betere van het spel en creëerden ook twee flinke mogelijkheden maar het veld droeg niet bij aan het scoreverloop. Een wedstrijd als deze kan bij normale omstandigheden zomaar 4-4 worden en is iedereen rijkelijk vermaakt, nu stonden supporters en toeschouwers kou te lijden langs het veld. Toch was er geen speler die klaagde, was de inzet optimaal en was er voldoende spelplezier te zien op de witte biljartlaken, en af en toe een sliding waarvan je hoopte dat ie goed zou aflopen. Halverwege de tweede helft kwamen de bezoekers op voorsprong, een corner werd snoeihard ingekopt; 1-2. Uit de tegenaanval schoot Ricardo Fernandes Pereira van dichtbij de gelijkmaker binnen; 1-1. De gasten leken verslagen, de tegengoal was een mokerslag, SC Feyenoord wist in het laatste kwartier geen vuist meer te maken. Alexandria ’66 daarentegen kreeg drie prachtige kansen. Allereerst miste Floris de Blok een pingel en schoot hij niet veel later van twintig meter over de uitgekomen doelman net naast. In blessuretijd stond Nabil Sharif nog oog in oog met de doelman van SC Feyenoord maar de aanvaller stiftte tegen de keeper aan. Zo werd het uiteindelijk een gelijkspel. Het was een mooi gevecht.